καταστολάριο

καταστολάριος, ὁ (AM)

(στους Βυζαντινούς) μίμος γελωτοποιός με ποικιλόχρωμη στολή, είδος παλιάτσου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατα-στολή «περιβολή, ενδυμασία» + κατάλ. -άριος (< λατ. -arius), πρβλ. καγκελ-άριος, ταβλ-άριος].